Winkelwagenmunt

In mijn jeugd zag je regelmatig in vijvers en sloten niet alleen fietsen maar ook winkelwagens liggen. Vaak waren deze al in verre staat van ontbinding en verroesting. Kennelijk vergat men nog wel eens de boodschappentas en werden de boodschappen met de winkelwagen naar huis gebracht. Was men hierna te lui om het karretje terug te brengen? Of werden ze uit pure baldadigheid in de plomp gegooid? Ook nu zie ik nog wel eens een verdwaald karretje in de wijk maar het lijkt toch minder geworden te zijn. Wordt dit veroorzaakt door de introductie van het onderpand?

Omdat de winkelwagens toch een aardig bedrag kosten (men zegt inmiddels zo’n € 700,-) bedachten de winkeliers een onderpand. Voor een klein bedrag, 50 cent of een hele euro, kun je de kar loskoppelen van de andere karren om vervolgens te gebruiken in de winkel. Zet je deze na het doen van de boodschappen weer keurig terug bij de andere karren dan kun je het onderpand er weer uithalen. Prima idee zou ik zeggen!

Wat mij echter verbaast is dat ik inmiddels nauwelijks meer euromunten in mijn portemonnee heb maar wel een groot aantal winkelwagenmunten. Van het automerk dat ik rijd maar onlangs heb ik er zelfs ook één bij de servicebalie van de supermarkt gekregen. Er schijnen zelfs verzamelaars van winkelwagenmuntjes te zijn en er zijn heuse sites waar je je eigen munten kunt laten maken met opdruk naar keuze in 'kleine' oplages (vanaf 100 stuks).

Wat is nog het nut van een onderpand als het geen enkel waarde meer  vertegenwoordigt? Ik kan het karretje gewoon weer in de vijver dumpen, of iets minder spectaculair op straat achterlaten, nadat ik de boodschappen er mee thuis heb gebracht. Omdat ik geen behoefte heb aan 100 munten moet ik de volgende keer wel even langs de servicebalie voor een nieuwe munt. Zal het na een aantal keer beginnen op te vallen dat ik er alweer één kom halen? Dat lijkt me sterk als ik zie hoe vaak de servicebalie medewerkers wijzigen.

Toch lijkt de munt dus te helpen. Dat zal vast te maken hebben met de menselijke (of Nederlandse?) psyche? Natuurlijk zijn er dan ook nog de karren die naast het gebruik van een munt nog een extra beveiliging hebben. Deze karretjes lopen vast op het moment dat je over een grens loopt die om de winkel is getrokken. Groot nadeel van deze oplossing is dat deze karren vaak hebben besloten zich niets van de lijn aan te trekken maar ook in de winkel niet vooruit te branden zijn. Het doen van boodschappen wordt daarmee een grotere workout en uitdaging dan het simpelweg in de sloot dumpen van de kar.