Sneeuwbol

Eerlijk gezegd kende ik het woord ‘sneeuwbol’ niet. Ook de termen ‘schudbol’ en ‘sneeuwstolp’ waren mij niet bekend. Toch had ik zo’n ding jarenlang in mijn kinderkamer staan. Wat mij precies deed terugdenken aan mijn kindertijd weet ik niet meer, maar het zal te maken hebben met mijn verjaardag die ik onlangs heb gevierd. Een zekere nostalgie heeft zich toen van mij meester gemaakt. Tijdens zo’n nostalgische bui probeerde ik mij te herinneren wat er zoal in mijn kinderkamer stond en hing. 

Zo hing er o.a. een doek met daarop figuurtjes uit de verhalen van Paulus de boskabouter. Mijn moeder had dit gehandvaardigd en het was netjes boven mijn bed opgehangen. Wie kent ze nog? Oehoeboeroe, Salomo en Eucalypta. Ze waren er allemaal keurig opgestikt. Daarnaast herinner ik mij een soort houten (bamboe?) uil die aan de muur hing. Volgens mij had ik deze ooit eens bij een woensdagmiddag-bingo gewonnen. Ook hing er voor mijn raam het welbekende vierkante raamwerk waarin een gekant kloste schaatser zichtbaar was. 

Toen herinnerde ik mij ook het plastic koepeltje. In dat koepeltje bevond zich een winters tafereel, helaas heb ik geen idee meer wat het moest uitbeelden. Het was gevuld met water en wit spul dat als je schudde op sneeuwvlokjes moest gaan lijken. In mijn beleving had ieder huishouden destijds één of meerdere van dergelijke bollen in huis. Nu zie ik ze nooit meer. 

 

Ik was dan ook in de veronderstelling dat de sneeuwbollen, met de veranderende smaak en techniek, na dertig jaar uitgestorven zouden zijn. Een zoektocht op internet leverde echter niet alleen verschillende namen op, ook bleken de sneeuwbollen gewoon te koop bij diverse online- en souvenirwinkels. Tegenwoordig kun je er een eigen foto inzetten. Ook op Marktplaats worden verschillende bollen te koop aangeboden.

 

Dan was er ook nog het fenomeen letterbak. Het was in mijn jeugd en bij mijn weten gebruikelijk dat meisjes een letterbak op de kamer hadden. Hierin werden allerlei kleine, zeer belangrijke en mooie spulletjes tentoongesteld. Een letterbak was niet voor jongens, dus had ik er ook geen aan de muur. Wel hing er jarenlang een handafdruk van mij in gips naast de deur. Keurig op school gemaakt en beschilderd. Na een tweede val is deze niet meer geplakt maar weggegooid. Toen was dat de meest logische actie, nu vind het jammer. 

 

Wat er verder met alle spullen is gebeurd, weet ik niet. Mijn sneeuwbol is, net als alle andere prullaria, van de aardbodem verdwenen. Waarschijnlijk is de bol gaan lekken en vervolgens in de prullenbak belandt? Het zou ook kunnen dat de bol onvindbaar is opgeborgen in een schuur of op een zolder samen met alle andere nostalgia? In dat laatste geval zal het water wel verdampt zijn. 

 

Inmiddels zit ik er sterk aan te denken om via Marktplaats een sneeuwbol aan te schaffen en zo een stukje jeugd terug te kopen. Tot die tijd kan ik op Youtube alvast naar Paulus de boskabouter kijken.