Muselfie

Al enige tijd liep ik met het idee rond om het Rijksmuseum te bezoeken. Nu het verbouwd en gerenoveerd is, vond ik het tijd geworden voor een hernieuwd bezoek. Mijn nichtje hield een spreekbeurt over het Rijksmuseum. Ik mocht getuige zijn van haar generale repetitie. Zij heeft mij het laatste zetje gegeven om daadwerkelijk te gaan. Dit zetje heb ik bij dergelijke grote musea echt nodig. Mijn museum conditie is niet al te best. Een bezoek houd ik maximaal twee uur vol. Wordt het langer dan krijg ik last van een zogenaamde museum-rug. De pijn hiervan is te vergelijken met de pijn die je oploopt na een dag slenteren door de stad of na het dagenlang sjouwen van zakken cement. Ik besloot dan ook maar een klein deel van de collectie te bekijken. 

 

Het museum voldeed aan al mijn verwachtingen. Het gebouw is prachtig geworden en de kunstwerken zijn een lust voor het oog. Het atrium en de eregalerij zijn op zich al een bezoek waard. Natuurlijk is het museum niet langer slechts een gebouw waar kunst is verzameld om te worden bekeken. Er zijn rondleidingen, lezingen, audiotours, workshops, cursussen, cafés, souvenirshops en boekwinkels. Alles wordt uit de kast gehaald om het publiek te blijven boeien. Mensen willen echter nóg meer ervaren en er nóg meer aan overhouden. 

 

Ik ben al gewend aan mensen die elk kunstwerk op de foto zetten om thuis te bekijken. Ook kijk ik niet meer op van mensen die al filmend door het museum lopen. Hierbij worden de bordjes met uitleg over het kunstwerk niet overgeslagen. Deze mensen negeer ik gewoon en ik loop met alle plezier dwars door hun beeld. Nu is er echter een relatief nieuw fenomeen, de ‘museum selfie’ of ‘muselfie’. Mensen staan hierbij vlak voor het schilderij, met de rug er naar toe en hebben de arm gestrekt voor zich om een foto van zichzelf te maken. Je kunt ze niet negeren, laat staan door hun beeld lopen. Het blijkt moeilijker om te genieten van ‘Het melkmeisje’ en ‘De bedreigde zwaan’ als er tegelijkertijd mensen voor staan te poseren”. Hoewel relatief nieuw rouleren er al honderden ‘muselfies’ op internet. Google weet zelfs al raad met het woord. 

 

Toegegeven, sommige kunstwerken vragen er om gefotografeerd te worden. Vooral bij moderne kunst bekruipt me deze drang ook regelmatig. Ik had echter niet gedacht dat de ‘muselfies’ zo’n grote vlucht zouden nemen (Twitter: #muselfie). Sinds kort weet ik echter dat ik dit idee moet bijstellen. President Obama heeft namelijk ook een bezoek aan het Rijksmuseum gebracht. Op de museumsite staat een foto van hem samen met hoofddirecteur Wim Pijbes. Hierbij poseren ze voor de ‘Nachtwacht’. Weliswaar geen ‘muselfie’ maar deze foto gaat zeker bijdragen aan het succes van het portret voor een kunstwerk. 

 

Ik stel daarom voor om een fotograaf te positioneren bij enkele topstukken. Deze kan dan een foto van de bezoekers maken die poseren voor het kunstwerk. Deze foto kunnen ze bij het verlaten van het museum aanschaffen. Ik ben er zeker van dat dit veel geld in het laatje gaat brengen.