Handdroger

Wat is dat toch met het afdrogen van handen in openbare toiletten? Op de lagere school begon het met een katoenen handdoek. Eerst je handen wassen met een stuk zeep dat was bevestigd op een ijzeren stang en er uit zag als een te kleine uitgedroogde rugbybal. Daarna probeerde je je handen te drogen met een handdoek die al kletsnat was geworden door al het gedroog van je klasgenootjes. Of die handdoek ooit werd gewassen heb ik mij destijds nooit afgevraagd en aan die vraag durf ik mij nu niet meer te wagen.

Al snel werd dit probleem verholpen door de handdoekrol. De rol moet stevig aan de muur worden bevestigd want niet zelden moet er met het volle gewicht aan gehangen worden om de handdoek aan het rollen te krijgen. Helaas blijkt de rol eindig en is de kans groot dat wanneer jij wilt gaan drogen al velen naar dat laatste, onvindbare, droge stukje handdoek hebben gezocht.

Een andere oplossing werd gevonden in de vorm van papieren handdoekjes. Geen doordrenkte handdoeken meer en je hoeft ze ook niet te wassen. Wel moet je de schuurpapieren doekjes aanvullen en na gebruik weggooien. De vullers van de handdoekdispenser krijgen instructie om er veel te veel in te doen zodat ze er te strak in zitten. Iemand die als eerste één handdoekje wil pakken, moet er een hele stapel uitrukken om zijn of haar handen te drogen. Doet diegene dat niet dan blijft er een berg handdoeksnippers op de vloer en in de wasbak achter. Ook worden de vullers zo nu en dan geacht de handdoekjes er verkeerd om in te doen waardoor ze er sowieso per stapel uit moeten worden getrokken. Helaas raken deze papieren handdoekjes ook op. Dat gaat gezien de geschetste problemen sneller dan verwacht.

Natuurlijk is er een hybride vorm gevonden. De combinatie van de handdoekrol met de papieren handdoekjes. Je krijgt telkens een stukje van de papieren rol aangeboden waarna je geacht wordt een stuk af te scheuren. Ook deze rol is echter eindig en dus geen echte oplossing.

Nu doet de handdroger zijn intrede. Eerst met drukknop om hem te starten, later hoef je er je handen maar onder te houden en, als het goed is, begint het apparaat te blazen. Iemand met zeeën van tijd en veel geduld zal mogelijk ooit droge handen aan deze exercitie hebben overgehouden maar ik moet nog altijd mijn handen aan mijn broek afdrogen terwijl ik het toilet verlaat. Dit euvel is niet onopgemerkt gebleven bij de droogindustrie en men is met een oplossing gekomen in de vorm van een hands-in handdroger. Bij gebruik van deze machine ben ik blij als ik al mijn vingers na afloop nog heb en mijn huid niet al te zeer is verschoven. Voor droge handen neem ik de gehoorbeschadiging graag op de koop toe. Bovendien is de energierekening gelukkig voor de uitbater van het toilet.

Alle bovenstaande handdroog oplossingen kom ik in de praktijk nog tegen. Kennelijk is er nog geen definitieve, alles oplossende optie gevonden. Kom maar op met de volgende stap in de evolutie van de handdroger!